سوره انعام _ آیه 50

قُلْ لا أقولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللّهِ وَ لا أعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لا أقولُ لَکُمْ إنّی مَلَکٌ إنْ أتَّبِعُ إلاَّ ما یوحی إلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوی الْأعْمی وَ الْبَصیرُ أ فَلا تَتَفَکَّرونَ (50)

بگو: «نمی‌گویم برای شما نزد من است خزائن الله و علم ندارم غیب را و نمی‌گویم برای شما به یقین من مَلَکی هستم، تبعیت نمی‌کنم مگر آن‌چه وحی می‌شود به سوی من.» بگو: «آیا مساوی هستند نابینا و بینا؟ پس تفکر نمی‌کنید؟» (50)

بگو بشما نمیگویم که گنجینه‏های خدا نزد من است، نه غیب میدانم و نه بشما میگویم که فرشته‏ام، جز آنچه را بمن وحی شده پیروی نمیکنم، بگو مگر کور و بینا یکسانند، چرا اندیشه نمیکنید (50)

بگو: «به شما نمی‏گویم گنجینه‏های خدا نزد من است و غیب نیز نمی‏دانم و به شما نمی‏گویم که من فرشته‏ام. جز آنچه را که به سوی من وحی می‏شود پیروی نمی‏کنم.» بگو: «آیا نابینا و بینا یکسان است؟ آیا تفکر نمی‏کنید.» (50)

بگو: به شما نمی‏گویم که گنجینه‏های خداوند نزد من است، (توان ایجاد اشیاء به کلمه کن، و بذل نیاز سائلان بدون کم شدن از مقدور را ندارم)، و من علم غیب نیز ندارم، و به شما نمی‏گویم که من فرشته‏ام، من جز از آنچه به من وحی می‏شود پیروی نمی‏کنم (پس من به سبب پیروی از وحی بینایم و هر روی‏گردان از وحی نابیناست) بگو: آیا نابینا و بینا یکسانند؟ پس چرا فکر نمی‏کنید؟! (50)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه