سوره نساء – آیه 104
وَ لا تَهِنوا فی ابْتِغاءِ الْقَوْمِ إنْ تَکونوا تَأْلَمونَ فَإنَّهُمْ یَأْلَمونَ کَما تَأْلَمونَ وَ تَرْجونَ مِنَ اللّهِ ما لا یَرْجونَ وَ کانَ اللّهُ عَلیماً حَکیماً (104)
و سستی نکنید در بسیار طلب کردن آن قوم. اگر درد بسیار می‌کشید، پس به یقین آنها (هم) درد بسیار می‌کشند همان‌گونه که درد بسیار می‌کشید، در حالی که امید می‌دارید از (جانب) الله آن‌چه (آنها) امید نمی‌دارند و باشد الله همیشه عالم همیشه با حکمت. (104)
در تعاقب آنگروه سستی مکنید، اگر شما رنج میبرید، آنها نیز رنج میبرند چنانکه شما رنج میبرید اما شما از خدا چیزی امید دارید که آنها ندارند، و خدا دانا و فرزانه است. (104)
و در تعقیب گروه [دشمنان] سستی نورزید. اگر شما درد می‌کشید، آنان [نیز] همان گونه که شما درد می‌کشید، درد می‌کشند، و حال آنکه شما چیزهایی از خدا امید دارید که آنها امید ندارند، و خدا همواره دانای سنجیدهکار است. (104)
و در جستجو و تعقیب آن گروه (کفار) سستی نورزید، اگر شما درد و رنج می‌کشید آنها نیز مانند شما درد و رنج می‌کشند و شما چیزی را از خدا امید دارید که آنها امید ندارند، و خدا همواره دانا و حکیم است. (104)