سوره انعام – آیه 109

وَ أقْسَموا بِاللّهِ جَهْدَ أیْمانِهِمْ لَئِنْ جاءَتْهُمْ آیَةٌ لَیُؤْمِنُنَّ بِها قُلْ إنَّما الْآیاتُ عِنْدَ اللّهِ وَ ما یُشْعِرُکُمْ أنَّها إذا جاءَتْ لا یُؤْمِنونَ (109)

و قسم خوردند به الله سخت سوگندشان را که چنان‌چه بیاید آن‌ها را نشانه‌ای خاص، قطعاً ایمان آورند به آن، بگو: « این است و جز این نیست که نشانه‌های خاص نزد الله است و درک نمی‌کنید شما که آن اگر بیایدشان (باز هم) ایمان نمی‌آورند.» (109)

بخدا، قسمهای مؤکد خورده‏اند که اگر معجزه‏ای سوی آنها بیاید بدان مؤمن میشوند، بگو معجزه‏ها فقط نزد خداست. شما چه میدانید که چون معجزه‏ای بیاید، ایمان نمیآورند. (109)

و با سخت‏ترین سوگندهایشان، به خدا سوگند خوردند که اگر معجزه‏ای برای آنان بیاید، حتما بدان می‏گروند. بگو: «معجزات، تنها در اختیار خداست.» و شما چه می‏دانید که اگر [معجزه هم‏] بیاید باز ایمان نمی‏آورند. (109)

و به سخت‏ترین سوگندهای خود به خداوند سوگند خوردند که اگر نشانه و معجزه‏ای (از نشانه‏هایی که می‏گویند مانند نزول فرشته، شتر صالح، عصای موسی و مائده عیسی) بر آنها بیاید بی‏تردید بدان ایمان می‏آورند، بگو: جز این نیست که معجزات در اختیار خداست (معجزه برهان دعوی نبوت است و انتخاب دلیل بر عهده مدیعی است) و شما چه می‏دانید؟ که اگر آن نیز بیاید ایمان نخواهند آورد. (109)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه