حدیث 35083

35083- 6-[1] وَ بِإسْنادِهِ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبی عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع فی حَدیثٍ أنَّهُ قالَ: فی رَجُلٍ قَتَلَ مَمْلوکَهُ قالَ یعْتِقُ رَقَبَةً وَ یصومُ شَهْرَینِ مُتَتابِعَینِ[2] ثُمَّ التَّوْبَةُ بَعْدَ ذَلِکَ.
أقولُ: وَ تَقَدَّمَ ما یدُلُّ عَلَی ذَلِکَ[3] وَ یَأْتی ما یَدُلُّ عَلَیهِ[4].
——————————
[1]– الفقیه 4- 96- 5167 و الفقیه 4- 125- 5261.
[2]– فی المصدر زیادة- و یطعم ستین مسکینا.
[3]– تقدم فی الحدیث 1 من الباب 9 من هذه الأبواب.
[4]– یأتی فی الحدیث 1 من الباب 28 من هذه الأبواب.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به حماد بن عثمان که معتبر درجه یک است، از عبیدالله بن علی الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح کالشیخ و الشیخان فی الحسن کالصحیح (رو).

این حدیث که الحمد لله دورانش هم گذشته است و إن شاء الله که دوباره پیش نیاید، درباره فردی است که کنیز خود را کشته است. درباره عمد و غیر عمد چیزی نگفته است، لذا قاعدا هر دو را شامل می‌شود. این فرد باید در جبران این خطای خود، برده‌ای را آزاد کند و دو ماه پی‌درپی روزه بگیرد و توبه هم که باید بکند.