سوره بقره – آیه 37 و 38

پس دریافت کرد آدم از پروردگارش اثرهایی را، پس توبه پذیرفت بر او. به یقین او بسیار توبه‌پذیر (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده است. (37) گفتیم: «فرو آیید از آن همگی. پس هرگاه بیامد شما را از (جانب) من هدایتی، پس کسی که تبعیت کرد هدایت مرا، پس نه پروایی بر آن‌ها است و نه محزون می‌شوند.» (38)

و آدم از پروردگار خود سخنانی فرا گرفت و خدا او را بخشید که وی بخشنده است و رحیم (37) گفتیم: همگی از بهشت پایین روید، اگر هدایتی از من بسوی شما آمد آنها که هدایت مرا پیروی کنند، نه بیمی دارند و نه اندوهگین شوند (38)

سپس آدم از پروردگارش کلماتی را دریافت نمود و [خدا] بر او ببخشود آری، او [ست که‏] توبه‏پذیر مهربان است. (37) فرمودیم: «جملگی از آن فرود آیید. پس اگر از جانب من شما را هدایتی رسد، آنان که هدایتم را پیروی کنند بر ایشان بیمی نیست و غمگین نخواهند شد. (38)

پس (از مدتی استقرار در زمین) آدم از جانب پروردگارش کلماتی را دریافت کرد (به او القاء توبه شد و یا در ضمن اسماء تعلیم شده توبه به او الهام گردید و توبه نمود) پس خدا هم بر او عطف توجه نمود و توبه او را پذیرفت که او بسیار عطوف و توبه‏پذیر و مهربان است. (37) گفتیم که همگی از آن (ملأ اعلی) فرود آیید، پس اگر شما را از جانب من هدایتی (به وسیله پیامبران و کتاب‏های آسمانی) بیامد، کسانی که از رهنمایی من پیروی کنند نه آنها را ترسی باشد و نه اندوهی خواهند داشت. (38)