حدیث 35028
35028- 8-[1] وَ عَنْهُ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ هِشامِ بْنِ سالِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ ع قالَ: لا یزالُ الْمُؤْمِنُ فی فُسْحَةٍ مِنْ دینِهِ ما لَمْ یصِبْ دَماً حَراماً قالَ وَ لا یوَفَّقُ قاتِلُ الْمُؤْمِنِ مُتَعَمِّداً لِلتَّوْبَةِ.
وَ رَواهُ الشَّیْخُ بِإسْنادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی[2]
وَ رَواهُ الصَّدوقُ بِإسْنادِهِ عَنْ هِشامِ بْنِ سالِمٍ مِثْلَهُ[3].
——————————
[1]– الکافی 7- 272- 7.
[2]– التهذیب 10- 165- 660.
[3]– الفقیه 4- 93- 5153.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از عبدالله بن محمد بن عیسی الاشعری از محمد بن ابی‌عمیر از هشام بن سالم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود التهذیب به محمد بن یحیی العطار که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز شبیه آن را به طریق خود در الفقیه به هشام بن سالم روایت کرده است که این طریق هم معتبر درجه یک است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول (مر). مجهول (مل).
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح و الشیخان فی القوی کالصحیح (رو).
چیزی که از این روایت استفاده می‌شود این‌که اگر خون غیر مجازی به گردن کسی باشد، یا به تعبیر بهتر، کسی را فی طاعت غیر الله تعالی کشته باشد، گشایشی که الله تعالی به جهت رحمتش بر بندگان دارد، از او برداشته می‌شود. از جمله این رحمت‌ها، شفاعت است. قاعدتاً از این هم محروم می‌شود.