حدیث ۷۶۷۸

(۷۶۷۸ و ۱۱۰۲۳) الخصال (ج۲، ص ۴۰۷): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ الْوَلیدِ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنِ الْقاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأصْبَهانیِّ عَنْ سُلَیْمانَ بْنِ داوُدَ الْمِنْقَریِّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غیاثٍ النَّخَعیِّ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ یَقولُ: «إنَّ حَمَلَةَ الْعَرْشِ ثَمانیَةٌ. لِکُلِّ واحِدٍ مِنْهُمْ ثَمانیَةُ أعْیُنٍ. کُلُّ عَیْنٍ طِباقُ الدُّنْیا.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از سعد بن عبدالله القمی از قاسم بن محمد الاصبهانی از سلیمان بن داود المنقری از حفص بن غیاث النخعی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

حفص بن غیاث النخعی روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق علیه‌السلام) می‌فرمودند: «همانا حاملان عرش هشت تا هستند. برای هر یک از آن‌ها هشت چشم است. هر چشم، به اندازه دنیا.»»