سوره توبه – آیه 93

إنَّما السَّبیلُ عَلَی الَّذینَ یَسْتَأْذِنونَکَ وَ هُمْ أغْنیاءُ رَضوا بِأنْ یَکونوا مَعَ الْخَوالِفِ وَ طَبَعَ اللّهُ عَلی قُلوبِهِمْ فَهُمْ لا یَعْلَمونَ (93)

این است و جز این نیست که این راه بر کسانی است که طلب رخصت می‌کنند تو را، در حالی که آن‌ها اغنیا هستند، راضی شده‌اند به آن‌که باشند با پشت سر ماندگان و مهر نهاد الله بر قلب‌هایشان، پس آن‌ها نمی‌دانند. (93)

راه [تعرض‏] بر کسانی است که توانگرند و از تو اجازه میخواهند، راضی شده‏اند که قرین زنان باشند، خدا بر دلهایشان مهر زده که دانستن نتوانند (93)

ایراد فقط بر کسانی است که با اینکه توانگرند از تو اجازه [ترک جهاد] می‏خواهند. [و به این‏] راضی شده‏اند که با خانه‏نشینان باشند، و خدا بر دلهایشان مهر نهاد، در نتیجه آنان نمی‏فهمند. (93)

راه (مؤاخذه) تنها بر کسانی (باز) است که با آنکه بی‏نیازند باز هم (برای ترک جهاد) از تو اذن می‏طلبند آنها راضی شده‏اند که با به جای ماندگان (از زنان و کودکان و معلولان) باشند، و خداوند بر دل‏های آنها مهر (شقاوت) نهاده، از این رو هیچ نمی‏دانند. (93)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه