سوره حجر – آیه 22 و 23
وَ أرْسَلْنا الرّیاحَ لَواقِحَ فَأنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأسْقَیْناکُموهُ وَ ما أنْتُمْ لَهُ بِخازِنینَ (22) وَ إنّا لَنَحْنُ نُحْیی وَ نُمیتُ وَ نَحْنُ الْوارِثونَ (23)
و فرستادیم بادها را بارورکننده، پس نازل کردیم از آسمان آبی، پس آب‌دهی کردیم شما را به آن، در حالی که نیستید شما برای آن خزانه‌داران. (22) و به یقین ما، قطعاً ما زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و ما باقی‌ماندگان هستیم. (23)
بادها را فرستادیم، آبستن کنان و از آسمان آبی نازل کردیم و از آن سیرابتان کردیم، و شما ذخیرهکنان آن نبودید (22) ماییم که زنده کنیم و بمیرانیم و ما [پس از مرگ همه] باقی میمانیم (23)
و بادها را باردارکننده فرستادیم و از آسمان، آبی نازل کردیم، پس شما را بدان سیراب نمودیم، و شما خزانهدار آن نیستید. (22) و بیتردید، این ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم، و ما وارث [همه] هستیم. (23)
و بادها را باردارکننده (ابرها و درختان و گیاهان) فرستادیم، پس از آسمان آبی (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو فرستادیم و شما را بدان سیراب نمودیم و شما ذخیرهکننده آن نیستید (نه در ابر آسمان و نه در اعماق زمین) و توان آن را هم ندارید. (22) و به یقین این ماییم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم و ماییم که (پس از فنا، همه) وارث (آنها) هستیم. (23)