سوره یونس – آیه 26
لِلَّذینَ أحْسَنوا الْحُسْنی وَ زیادَةٌ وَ لا یَرْهَقُ وُجوهَهُمْ قَتَرٌ وَ لا ذِلَّةٌ أولئِکَ أصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فیها خالِدونَ (26)
برای کسانی که نیکو انجام دادند نیکویی است و زیاده (از آن) و نمی‌پوشاند چهره‌هایشان را دودی و نه ذلتی، آنها هم‌نشینان بهشت هستند، آنها در آن جاودانگانند. (26)
کسانی که نیکی کردهاند، نیکی را دارند با فزونی، سختی و زبونی چهره‌هایشان را نمیگیرد، آنها اهل بهشتند و، خودشان، در آن جاودانند (26)
برای کسانی که کار نیکو کردهاند، نیکویی [بهشت] و زیاده [بر آن] است. چهره‌هایشان را غباری و ذلتی نمی‌پوشاند. اینان اهل بهشتند [و] در آن جاودانه خواهند بود. (26)
برای کسانی که نیکوکار شدند و نیکی کردند پاداش نیک (مقریری) و فزونی (تفضیل) است و چهرههای آنان را (در آخرت) دود سیاه و گرد ذلیت و خواری نمی‌پوشاند. آنها اهل بهشتاند که در آنجا جاودانند. (26)