سوره مائده – آیه 12
وَ لَقَدْ أخَذَ اللّهُ میثاقَ بَنی إسْرائیلَ وَ بَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَیْ عَشَرَ نَقیباً وَ قالَ اللّهُ إنّی مَعَکُمْ لَئِنْ أقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَیْتُمُ الزَّکاةَ وَ آمَنْتُمْ بِرُسُلی وَ عَزَّرْتُموهُمْ وَ أقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً لَأُکَفِّرَنَّ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ لَأُدْخِلَنَّکُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِها الْأنْهارُ فَمَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ (12)
و قطعاً به تحقیق گرفت الله عهد محکمی بنی اسرائیل را و مبعوث کردیم از آنها دوازده نقیب و گفت الله: «به یقین من با شما هستم.» چنان‌چه به پا دارید نماز را و بپردازید زکات را و ایمان آورید به فرستادگانم و یاری کنید آنها را و قرض دهید الله را قرضی نیکو، قطعاً بپوشانم از شما گناهانتان را و قطعاً داخل گردانم شما را بهشت‌هایی، جریان دارد از زیر آن نهرها، پس کسی که کفر ورزد بعد آن از شما، پس به تحقیق گمراه شده است، میانه راه را. (12)
خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت و از آنها دوازده مراقب برانگیختیم، و خدا گفت من با شمایم، اگر نماز را بپا داشتید و زکات دادید و بفرستادگان من گرویدید و تقویتشان کردید و خدا را وامی نیکو دادید، گناهان شما را میپوشانم و در بهشتها که جویها در آن روانست، داخلتان میکنم. و هر که پس از این کافر شود راه درست را گم کرده است (12)
در حقیقت، خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت. و از آنان دوازده سرکرده برانگیختیم. و خدا فرمود: «من با شما هستم.» اگر نماز برپا دارید و زکات بدهید و به فرستادگانم ایمان بیاورید و یاریشان کنید و وام نیکویی به خدا بدهید، قطعا گناهانتان را از شما میزدایم، و شما را به باغهایی که از زیر [درختان] آن نهرها روان است در میآورم. پس هر کس از شما بعد از این کفر ورزد، در حقیقت از راه راست گمراه شده است. (12)
و همانا خداوند از بنی اسرائیل پیمان گرفت، و از میان آنها دوازده نفر سرپرست و رئیس (برای دوازده قبیله) برانگیختیم. و خدا به آنها گفت: بیتردید من با شما هستم، که اگر نماز را برپا دارید و زکات بدهید و به فرستادگانم (که در آینده برمیانگیزم) ایمان آورید و آنها را محترمانه یاری کنید و به خدا وامی نیکو دهید (در راه خدا انفاق کنید)، حتما گناهان شما را میزدایم و شما را در بهشت‌هایی که از زیر (ساختمانها و درختان) آنها نهرها جاری است درمیآورم. پس اگر کسی از شما پس از این کفر ورزد حقا که راه راست را گم کرده است. (12)