سوره هود – آیه 45

و ندا داد نوح پروردگارش را، پس گفت: «پروردگارا! به یقین پسرم از خاندانم بود و به یقین وعده تو حق است و تو حکم کننده‌ترین حکم کنندگانی.» (45)

و نوح پروردگار خویش را ندا داد و گفت: پروردگارا! پسر من از خاندان منست و وعده تو درست، که از تو همه داوران فرزانه‏تری (45)

و نوح پروردگار خود را آواز داد و گفت: «پروردگارا، پسرم از کسان من است، و قطعا وعده تو راست است و تو بهترین داورانی.» (45)

و نوح (پیش از حادثه طوفان) پروردگار خود را ندا درداد، گفت: پروردگارا، پسرم از خاندان من است و همانا وعده تو (به نجات خاندان من) حق است و تو بهترین داورانی. (این کلام مقدمه درخواست نجات پسر است). (45)