سوره مائده – آیه 118
إنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإنَّهُمْ عِبادُکَ وَ إنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإنَّکَ أنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (118)
اگر عذاب کنی آنها را، پس به یقین آنها بندگان تو هستند و اگر پوشش دهی (اعمال را) برای آنها، پس به یقین تو، تو همیشه با عزت همیشه با حکمت هستی.» (118)
اگر عذابشان کنی، بندگان تواند و اگر بیامرزیشان تو نیرومند و فرزانهای (118)
«اگر عذابشان کنی، آنان بندگان تواند و اگر بر ایشان ببخشایی تو خود، توانا و حکیمی.» (118)
اگر آنها را عذاب کنی آنان بندگان تواند (و عذابت عین عدل است) و اگر بر آنها ببخشایی (مقتضای توانایی و حکمت است که) همانا تو خود مقتدر شکستناپذیر و دارای حکمتی. (118)