سوره انفال – آیه 2

إنَّما الْمُؤْمِنونَ الَّذینَ إذا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلوبُهُمْ وَ إذا تُلیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إیماناً وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلونَ (2)

این است و جز این نیست که مؤمنان کسانی هستند که چون یاد شود الله، بیم کند قلب‌هایشان و هنگامی که تلاوت شود بر آن‌ها نشانه‌های خاص او، بیفزایدشان ایمان و بر پروردگارشان توکل می‌کنند. (2)

مؤمنان فقط آنکسانند که چون خدا یاد شود، دلهایشان بترسد و چون آیات وی را برایشان بخوانند ایمانشان را بیفزاید و بپروردگار خویش توکل کنند (2)

مؤمنان، همان کسانی‏اند که چون خدا یاد شود دلهایشان بترسد، و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید، و بر پروردگار خود توکل می‏کنند. (2)

مؤمنان تنها کسانی هستند که چون یاد خدا به میان آید دل‏هایشان می‏ترسد، و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان می‏افزاید، و همواره بر پروردگارشان توکیل می‏کنند. (2)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه