سوره نساء – آیه 116

إنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً (116)

به یقین الله پوشش نمی‌دهد (عملی را) که شرک ورزیده شود به او و پوشش می‌دهد غیر آن را برای کسی که اراده کند و کسی که شرک می‌ورزد به الله، پس به تحقیق گمراه شده، گمراهی دور و درازی (116)

خدا نمی‏بخشد که باو شرک آورند و جز این هر که را بخواهد ببخشد و هر که بخدا شرک آرد بضلال افتاده، ضلالی دور (116)

خداوند، این را که به او شرک آورده شود، نمی‏آمرزد و فروتر از آن را بر هر که بخواهد می‏بخشاید. و هر کس به خدا شرک ورزد، قطعا دچار گمراهی دور و درازی شده است. (116)

مسلیما خداوند (گناه) شرک به او را (بدون توبه) نمی‏آمرزد و غیر آن (یا فروتر از آن) را برای هر که بخواهد (هر چند بدون توبه، طبق برخی از شرایط) می‏آمرزد، و هر کس به خدا شرک ورزد حقیا که به گمراهی دور و درازی افتاده است. (116)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه