حدیث 782
782- 3-[1] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإسْنادِهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌نَصْرٍ عَنِ ابْنِ بُکَیرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: سَألْتُ أباجَعْفَرٍ ع عَنِ الْمَبْطونِ فَقالَ یبْنی عَلَی صَلاتِهِ.
وَ رَواهُ الْکُلَینی عَنْ عَلی بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زیادٍ عَنِ ابْنِ أبی‌نَصْرٍ مِثْلَهُ[2].
——————————
[1]– التهذیب 3- 305- 941.
[2]– الکافی 3- 411- 7.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد که یا ابن خالد البرقی است، یا ابن عیسی الاشعری که به هر حال معتبر درجه یک است، از احمد بن محمد بن ابی‌نصر از عبدالله بن بکیر از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر احمد البرقی که ثقه مشروط است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن محمد علان از سهل بن زیاد از احمد بن محمد بن ابی‌نصر به باقی سند روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر سهل بن زیاد که بسیار ضعیف است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور (مر). موثق کالصحیح (مل).
مبطون، کسی است که داخل شکمش بیماری خاصی دارد، مثلا اسهال دارد و نمی‌تواند خود را کنترل کند. یا تکرر ادرار به همین توصیف را دارد. یا مکررا باد روده از او خارج می‌شود و قادر به کنترل آن نیست.
روایت درباره چنین فردی سؤال می‌کند و امام علیه‌السلام می‌فرمایند که بنا را بر نمازش بگذارد، یعنی به این‌ها توجه نکند.
جمع بین این روایت و روایات قبل این می‌شود که در مورد بول و مدفوع، کاری کند که بدنش حین نماز آلوده نشود، مگر همان قسمت نزدیک به فرجین و در مورد باد معده هم کاری لازم نیست انجام دهد.