سوره انفال – آیه 23
وَ لَوْ عَلِمَ اللّهُ فیهِمْ خَیْراً لَأسْمَعَهُمْ وَ لَوْ أسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَ هُمْ مُعْرِضونَ (23)
و اگر علم داشت الله در شما خیری، قطعاً شنوا می‌کرد آنها را و اگر شنوا می‌کرد آنها را، قطعاً روی بر می‌تافتند در حالی که آنها اعراض‌کنندگان بودند. (23)
به زودی
و اگر خدا در آنان خیری مییافت قطعا شنوایشان میساخت و اگر آنان را شنوا می‌کرد، حتما باز به حال اعراض، روی برمیتافتند. (23)
و اگر خداوند خیری در آنها میدانست (اگر باطن خوش حقپذیر داشتند) حتما به آنها میشنوانید (هر چند به تکرار ابلاغ باشد) و اگر (در حال فعلی) به آنها بشنواند حتما روی بر میتابند در حالی که (قلبا نیز) اعراض کنندهاند. (23)