سوره نساء – آیه 117 تا 119

إنْ یَدْعونَ مِنْ دونِهِ إلاَّ إناثاً وَ إنْ یَدْعونَ إلاَّ شَیْطاناً مَریداً (117)

لَعَنَهُ اللّهُ وَ قالَ لَأتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِکَ نَصیباً مَفْروضاً (118)

وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنّیَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلیّاً مِنْ دونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبیناً (119)

نمی‌خوانند از غیر او مگر دخترانی (بت‌ها) را و نمی‌خوانند مگر شیطان سرکش را. (117) لعنت کرد او را الله و (شیطان) گفت: «قطعاً می‌گیرم آن‌هارا از بندگانت نصیبی معین.» (118) و قطعاً گمراه می‌گذارم آن‌ها را و قطعاً آرزومندشان می‌کنم و قطعاً امر می‌کنم آن‌ها را، پس بشکافند گوش‌های چهارپایان را و قطعاً امر می‌کنم آن‌ها را، پس تغییر بدهند آفرینش الله را و کسی که بگیرد شیطان را سرپرست از غیر الله، پس به تحقیق زیان بیند، زیانی آشکار. (119)

سوای خدا جز جماداتی بی اثر را نمیخوانند و جز شیطانی سرکش را نمیخوانند. (117) که خدا لعنتش کرده و او گفته که از بندگان تو بهره‏ای معین خواهم گرفت. (118) و گمراهشان میکنم و آرزومندشان میکنم و وادار- شان میکنم تا گوش چهار پایان را بشکافند و وادارشان میکنم تا خلقت خدا را دگرگون کنند. و هر که سوای خدا، شیطان را بدوستی گیرد زیانی آشکارا کرده است. (119)

[مشرکان‏]، به جای او، جز بتهای مادینه را [به دعا] نمی‏خوانند، و جز شیطان سرکش را نمی‏خوانند. (117) خدا لعنتش کند، [وقتی که‏] گفت: «بی‏گمان، از میان بندگانت نصیبی معین [برای خود] برخواهم گرفت. (118) و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهای دور و دراز خواهم کرد، و وادارشان می‏کنم تا گوشهای دامها را شکاف دهند، و وادارشان می‏کنم تا آفریده خدا را دگرگون سازند.» و [لی‏] هر کس به جای خدا، شیطان را دوست [خدا] گیرد، قطعا دستخوش زیان آشکاری شده است. (119)

آنها غیر از خدا جز دخترانی را (بت‏هایی را که دخترخوانده‏های قبایل بودند) نمی‏خوانند و (در حقیقت) جز شیطان سرکش و نافرمان را نمی‏خوانند. (117) که خداوند او را لعنت کرد و از رحمتش دور نمود، و او گفت: سوگند باد که از بندگان تو بهره‏ای معین (برای خود) خواهم گرفت. (در دنیا کفیار و فسیاق مطلقا و در آخرت کفیار تقصیری و فسیاق غیر مشمول شفاعت، از آن اوست). (118) و مسلیما آنها را گمراه می‏کنم و به آرزو (ی دور و دراز) دچار می‏سازم و به آنها فرمان می‏دهم که گوش‏های چارپایان را (از روی خرافه و بدعت) بشکافند (سوره مائده آیه 103) و دستور می‏دهم که آفرینش خدا را (در روح و جسم) تغییر دهند (دین فطری را تبدیل به کفر، صفات نیکو را تبدیل به رذایل، عبادت‏ها را تبدیل به عصیان و جسم طبیعی را تبدیل به طرز دیگر نمایند) و هر که شیطان را به جای خدا سرپرست و یاور خود گیرد حقیا که به زیانی آشکار دچار گردیده است. (119)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه