حدیث 35142
35142- 3-[1] مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقوبَ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّی بْنِ مُحَمَّدٍ[2] عَنْ أبانِ بْنِ عُثْمانَ عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرارَةَ قالَ: سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ ع عَنِ الرَّجُلِ وَقَعَ عَلَی رَجُلٍ مِنْ فَوْقِ الْبَیتِ فَماتَ أحَدُهُما قالَ لَیسَ عَلَی الْأعْلَی شَیءٌ (وَ لا عَلَی) [3] الْأسْفَلِ شَیءٌ.
وَ رَواهُ الشَّیْخُ بِإسْنادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَعْقوبَ مِثْلَهُ[4].
——————————
[1]– الکافی 7- 289- 3.
[2]– فی المصدر زیادة- عن الوشاء، و کذلک التهذیب.
[3]– فی المصدر- و علی.
[4]– التهذیب 10- 211- 835.
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از حسین بن محمد بن عامر از معلی بن محمد از حسن بن علی الوشاء که در این‌جا از قلم افتاده است، از ابان بن عثمان الاحمر از عبید بن زراره بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر معلی بن محمد که مضطرب الحدیث است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند الکافی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور (مر).
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست، اما متنش درست است. اگر کسی روی دیگری افتاد، البته با شرط عدم اختیار و مانند این‌ها و یکی از این دو فوت شد، چیزی بر دیگری نیست، چون شرایط قتل عمد وجود ندارد.