حدیث 783

783- 4-[1] وَ بِإسْنادِهِ عَنِ الْعَیاشی أبی‌النَّضْرِ یعْنی مُحَمَّدَ بْنَ مَسْعودٍ قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ نُصَیرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَینِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشیرٍ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ بُکَیرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ ع قالَ: صاحِبُ الْبَطَنِ الْغالِبِ یتَوَضَّأُ ثُمَّ یرْجِعُ[2] فی صَلاتِهِ فَیتِمُّ ما بَقی.
——————————
[1]– التهذیب 1- 350- 1036.
[2]– لیس فی موضع من التهذیب 1- 350- 1036 (ثم یرجع) هامش المخطوط.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شیخ الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن مسعود العیاشی که معلوم نیست، از محمد بن نصیر از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از جعفر بن بشیر از عبدالله بن بکیر از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند، مگر مرحوم العیاشی. البته دیدیم که طریق مرسل است.
* * *
علامه مجلسی: موثق (مل).

این حدیث را به شکل‌های مختلفی می‌توان معنا کرد که چون معتبر نیست، از آن می‌گذریم.