حدیث 35079

35079- 2-[1] وَ رَواهُ الصَّدوقُ بِإسْنادِهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ مُحَسِّنِ بْنِ أحْمَدَ عَنْ عیسَی الضَّعیفِ مِثْلَهُ إلّا أنَّهُ قالَ بَعْدَ قَوْلِهِ یخافُ أنْ یعْلَموا بِذَلِکَ قالَ فَیتَزَوَّجُ[2] إلَیهِمُ امْرَأةً قُلْتُ یخافُ أنْ تُطْلِعَهُمْ عَلَی ذَلِکَ.
وَ کَذا الشَّیْخُ فی رِوایَتِهِ.
——————————
[1]– الفقیه 4- 95- 5162.
[2]– فی المصدر- فلیتزوج.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به محمد بن ابی‌عمیر که معتبر درجه یک است، از حسین بن احمد المنقری که در این‌جا به اشتباه محسن بن احمد نوشته شده است، از عیسی الضریر که باز هم اشتباه در استنسیاخ دارد، روایت کرده است. احمد المنقری ضعیف و عیسی الضریر، مجهول است.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح و الشیخان فی الحسن کالصحیح (رو).

این حدیث هم معتبر نیست و تقریبا همان حدیث قبل است. حتی آخر سند هم شبیه هم است. البته تفاوتی هم دارد که قبل از انداختن کیسه دیه به خانه ولی مقتول، می‌گوید با زنی از آن‌ها ازدواج کن و او می‌گوید می‌ترسم آن‌ها را خبر کند. حدیث معتبر نیست و با خیال راحت می‌توان به آن تاخت، اما از آن می‌گذریم.
ما دو حدیث دیگر هم داریم که محتوایشان با این دو حدیث قرابتی دارد. حدیث 35181 و 35182 که در جای خودش به آن خواهیم رسید.