سوره مائده – آیه 107

فَإنْ عُثِرَ عَلی أنَّهُما اسْتَحَقّا إثْماً فَآخَرانِ یَقومانِ مَقامَهُما مِنَ الَّذینَ اسْتَحَقَّ عَلَیْهِمُ الْأوْلَیانِ فَیُقْسِمانِ بِاللّهِ لَشَهادَتُنا أحَقُّ مِنْ شَهادَتِهِما وَ ما اعْتَدَیْنا إنّا إذاً لَمِنَ الظّالِمینَ (107)

پس اگر مطلع شد بر این‌که آن دو مستحق گناه هستند، پس دو نفر می‌ایستند جایگاه آن دو را از کسانی که مستحق هستند بر آن‌ها دو اولی، پس قسم یاد کنند به الله: «قطعاً شهادت ما به حق‌تر است از شهادت آن دو و تجاوز نمی‌کنیم، (که در این صورت) به یقین ما قطعاً از ظالمان هستیم.» (107)

اگر معلوم شد که گواهان خیانتی کرده‏اند، دو شاهد دیگر که شایسته‏تر باشند، از آنها که بر ضررشان عمل شده جای آنها بایستند و بخدا قسم یاد کنند که گواهی ما از گواهی آنها درست- تر است و ما [از حق‏] تجاوز نکنیم و گر نه از ستمکاران خواهیم بود. (107)

و اگر معلوم شد که آن دو دستخوش گناه شده‏اند، دو تن دیگر از کسانی که بر آنان ستم رفته است، و هر دو [به میت‏] نزدیکترند، به جای آن دو [شاهد قبلی‏] قیام کنند پس به خدا سوگند یاد می‏کنند که: گواهی ما قطعا از گواهی آن دو درست‏تر است، و [از حق‏] تجاوز نکرده‏ایم، چرا که [اگر چنین کنیم‏] از ستمکاران خواهیم بود. (107)

پس اگر معلوم شد که آن دو (شاهد به گفتن دروغ) مرتکب گناه شده‏اند دو شاهد دیگر از کسانی که بر آنها ستم و خیانت شده و نزدیکتر به میت‏اند (یعنی از وارثان میت هر چند مدعی هستند) به جای آنها می‏ایستند و به خدا سوگند می‏خورند که شهادت ما از شهادت آن دو درست‏تر است و ما تجاوز (از حق) نکرده‏ایم و الیا حتما از ستمکاران خواهیم بود. (107)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه