سوره آل عمران – آیه 103
وَ اعْتَصِموا بِحَبْلِ اللّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقوا وَ اذْکُروا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إذْ کُنْتُمْ أعْداءً فَألَّفَ بَیْنَ قُلوبِکُمْ فَأصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إخْواناً وَ کُنْتُمْ عَلی شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ فَأنْقَذَکُمْ مِنْها کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدونَ (103)
و پناه برید به ریسمان الله همگی و متفرق نشوید و یاد کنید نعمت الله را بر خودتان هنگامی که بودید دشمنان، پس الفت داد بین قلب‌هایتان، پس شدید به نعمت او برادران و بودید شما بر لب حفره‌ای از آتش، پس نجات داد شما را از آن. این‌گونه آشکار میکند الله برای شما نشانه‌های خاصش را باشد که هدایت شوید. (103)
همگی بریسمان خدا چنک زنید و پراکنده مشوید، و موهبت خدا را بر خودتان بیاد آرید، آندم که دشمنان بودید و دلهایتان را پیوند داد و بموهبت وی برادران شدید، بر لب مغاکی از آتش بودید و شما را از آن برهانید. بدینسان خدا آیههای خویش را برای شما بیان میکند شاید هدایت شوید. (103)
و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود یاد کنید: آن گاه که دشمنان [یکدیگر] بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید. این گونه، خداوند نشانه‌های خود را برای شما روشن میکند، باشد که شما راه یابید. (103)
و همگی به ریسمان خدا (به دین و کتاب و آورندگان وحی) چنگ زنید و پراکنده نشوید، و نعمت خدا را درباره خود به یاد آرید آن گاه که با هم دشمن بودید پس میان دلهای شما الفت افکند، پس به نعمت او برادر یکدیگر شدید. و شما بر لب گودالی از آتش بودید پس شما را از آن برهانید. خداوند این چنین نشانه‌های (توحید و قدرت و حکمت) خود را برای شما روشن میکند شاید هدایت یابید. (103)