حدیث 10412
(10412) الزهد (ص 101): الْحَسَنُ بْنُ عُلْوانَ عَنْ عَمْرِو بْنِ خالِدٍ عَنْ زَیْدِ بْنِ عَلیٍّ عَنْ آبائِهِ عَنْ عَلیٍّ علیهمالسلام قالَ قالَ رَسولُ اللهِ صلیاللهعلیهوآله: «إنَّ أدْنَی أهْلِ الْجَنَّةِ مَنْزِلَةً مِنَ الشُّهَداءِ، مَنْ لَهُ اثْنا عَشَرَ ألْفَ زَوْجَةٍ مِنَ الْحورِ الْعینِ وَ أرْبَعَةُ آلافِ بِکْرٍ وَ اثْنا عَشَرَ ألْفَ ثَیِّبٍ. تَخْدُمُ کُلَّ زَوْجَةٍ مِنْهُنَّ سَبْعونَ ألْفَ خادِمٍ غَیْرَ أنَّ الْحورَ الْعینَ یُضَعَّفُ لَهُنَّ. یَطوفُ عَلَی جَماعَتِهِنَّ فی کُلِّ أُسْبوعٍ فَإذا جاءَ یَوْمُ إحْداهُنَّ أوْ ساعَتُها، اجْتَمَعْنَ إلَیْها، یُصَوِّتْنَ بِأصْواتٍ لا أصْواتَ أحْلَی مِنْها وَ لا أحْسَنَ حَتَّی ما یَبْقَی فی الْجَنَّةِ شَیْءٌ إلّا اهْتَزَّ لِحُسْنِ أصْواتِهِنَّ. یَقُلْنَ: «ألا نَحْنُ الْخالِداتُ، فَلا نَموتُ أبَداً وَ نَحْنُ النّاعِماتُ، فَلا نَبْأسُ أبَداً وَ نَحْنُ الرّاضیاتُ، فَلا نَسْخَطُ أبَداً.»»
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام، معتبر درجه یک است.
حسین بن سعید الاهوازی این حدیث را از حسین بن علوان که در این جا به اشتباه حسن بن علوان نوشته شده است، از عمرو بن خالد الواسطی از زید بن علی الشهید روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
رسول الله صلیاللهعلیهوآله فرمودند: «همانا جایگاه اهل بهشت پایینتر از شهدا، کسانی هستند که برایشان دوازده هزار همسر از حور العین است و چهارهزار دوشیزه و دوازده هزار بیوه. خدمت میکند هر همسر را هفتادهزار خادم غیر اینکه حور العین دو برابر میشود برای آنها. دور میزنند بر جماعت آنها در همه هفته. پس هنگامی که بیاید روز یکی از آنها یا ساعتشان، جمع شوند گرد او، آواز میخوانند به صداهایی که نیست صدایی شیرینتر از آن و نه نیکوتر تا جایی که باقی نمیماند در بهشت چیزی مگر آنکه به رقص آید به جهت زیبایی صدایشان. میگویند: «آگاه باشید که ما جاودانگان هستیم که هرگز نمیمیریم و ما در ناز و نعمت هستیم، پس هرگز به سختی نمیافتیم و ما راضی هستیم، پس هرگز خشم نمیگیریم.»»