سوره نساء – آیه 17 و 18

این است و جز این نیست که توبه بر (عهده) الله است برای کسانی که عمل می‌کنند بدی را به (واسطه) جهالت، سپس توبه می‌کنند به نزدیکی، پس آن‌ها هستند که توبه می‌پذیرد الله بر آن‌ها و باشد الله همیشه عالم همیشه با حکمت. (17) و نیست توبه برای کسانی که عمل می‌کنند بدی‌ها را تا هنگامی که حاضر شود یکی (از) آن‌ها را مرگ، گوید: «به یقین من توبه کردم اکنون.» و نه کسانی را که می‌میرند در حالی که آن‌ها کافران هستند، آن‌ها را آماده کرده‌ایم برایشان عذابی بسیار دردناک. (18)

بازگشت پذیرفتنی سوی خدا تنها از آن کسانی است که بد از روی نادانی میکنند آنگاه بزودی توبه میکنند، اینان خدای می‏بخشدشان که خدا دانا و فرزانه است (17) بازگشت از آن کسانی نیست که بدی همی کنند تا چون مرگ یکیشان در رسد، گوید، اینک توبه میکنم و نه آنها که میمیرند و کافرند، اینان عذابی الم انگیز برای‏شان آماده کرده‏ایم (18)

توبه، نزد خداوند، تنها برای کسانی است که از روی نادانی مرتکب گناه می‏شوند، سپس به زودی توبه می‏کنند اینانند که خدا توبه‏شان را می‏پذیرد، و خداوند دانای حکیم است. (17) و توبه کسانی که گناه می‏کنند، تا وقتی که مرگ یکی از ایشان دررسد، می‏گوید: «اکنون توبه کردم»، پذیرفته نیست و [نیز توبه‏] کسانی که در حال کفر می‏میرند، پذیرفته نخواهد بود، آنانند که برایشان عذابی دردناک آماده کرده‏ایم. (18)

در حقیقت، (پذیرش) توبه که (طبق وعده الهی) بر عهده خداوند است، برای کسانی است که کار زشت را از روی نادانی انجام می‏دهند، سپس به زودی (پیش از معاینه مرگ) توبه می‏کنند، آنهایند که خداوند توبه‏شان را می‏پذیرد، و خدا همواره دانا و حکیم است. (17) و برای کسانی که همواره گناهان را مرتکب می‏شوند تا چون مرگ یکی از آنان فرا رسد (یقین به مرگ پیدا کند یا حواس ظاهرشان آثار عالم برزخ را درک نماید) گوید: من الآن توبه کردم و نیز برای آنان که در حال کفر می‏میرند (پذیرش) توبه نیست آنهایند که برایشان عذابی دردناک آماده کرده‏ایم. (18)