سوره بقره – آیه 283
وَ إنْ کُنْتُمْ عَلی سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدوا کاتِباً فَرِهانٌ مَقْبوضَةٌ فَإنْ أمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذی اؤْتُمِنَ أمانَتَهُ وَ لْیَتَّقِ اللّهَ رَبَّهُ وَ لا تَکْتُموا الشَّهادَةَ وَ مَنْ یَکْتُمْها فَإنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلونَ عَلیمٌ (283)
و اگر بودید بر سفری و نیافتید نویسنده‌ای، پس وثیقه‌ای دریافت شده (جایگزین آن) است. پس اگر امین شمرد بعض از شما بعضی را، پس ادا نماید کسی که امینش شمرده‌‌اند، امامنتش را، تقوا پیشه کند الله، پروردگارش را و کتمان نکنید شهادت را و کسی که کتمان کند آن را پس به یقین او، گناهکار است قلبش و الله به آنچه عمل میکنید، همیشه آگاه است. (283)
و اگر در سفر بودید و نویسنده‌ای نیافتید، گروی دریافت شده باید. اگر کسی از شما کسی را امین شمرد، امانتدار، امانت او را بدهد و از خدا، پروردگار خویش، بترسد. گواهی را نهان مدارید و هر که آنرا نهان کند دل وی گناهکار است و خدا بآنچه میکنید داناست. (283)
و اگر در سفر بودید و نویسنده‌ای نیافتید وثیقه‌ای بگیرید و اگر برخی از شما برخی دیگر را امین دانست، پس آن کس که امین شمرده شده، باید سپرده وی را بازپس دهد و باید از خداوند که پروردگار اوست، پروا کند. و شهادت را کتمان مکنید، و هر که آن را کتمان کند قلبش گناهکار است، و خداوند به آنچه انجام میدهید داناست. (283)
و اگر در سفر بودید و نویسنده‌ای نیافتید، وثیقههای دریافت شده (جایگزین سند و گواه) است. و اگر برخی از شما برخی دیگر را امین شمرد (و وثیقه نگرفت) آن کس که امینش شمرده‌‌اند باید امانت (بدهی) خود را ادا نماید و از خداوند، پروردگار خود پروا کند. و شهادت را (در مرحله ادا) کتمان نکنید، و هر که آن را کتمان کند قلب او گنهکار است، و خدا به آنچه میکنید داناست. (283)