حدیث ۲۱۷۲

(۲۱۷۲) الکافی (ح ۱۳۳۶۳) و التهذیب (ج ۹، ص ۹۹۳): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ حَمّادٍ وَ هِشامٍ عَنِ الْأحْوَلِ قالَ: «قالَ لی ابْنُ أبی‌الْعَوْجاءِ: «ما بالُ الْمَرْأةِ الْمِسْکینَةِ الضَّعیفَةِ تَأْخُذُ سَهْماً واحِداً وَ یَأْخُذُ الرَّجُلُ سَهْمَیْنِ؟»» قالَ: «فَذَکَرَ بَعْضُ أصْحابِنا لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام، فَقالَ: «إنَّ الْمَرْأةَ لَیْسَ عَلَیْها جِهادٌ وَ لا نَفَقَةٌ وَ لا مَعْقُلَةٌ وَ إنَّما ذَلِکَ عَلَی الرِّجالِ وَ لِذَلِکَ جَعَلَ لِلْمَرْأةِ سَهْماً واحِداً وَ لِلرَّجُلِ سَهْمَیْنِ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان و هشام بن سالم از مؤمن الطاق روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
در بعضی نسخ بین حماد و هشام، «عن» آمده است که قاعدتاً خطای در استنساخ است.
* * *
علامه مجلسی: حسن

(نعمان) الاحول روایت کرد: «ابن ابی‌العوجاء به من گفت: «گفت چرا باید زن مسکین ضعیف یک سهم بگیرد، در حالی که مرد دو سهم می‌گیرد؟»» (راوی) گوید: «پس بعض اصحاب ما (سؤال را) به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام گفتند، پس فرمودند: «به یقین جهاد و نفقه و خون‌بها بر زن نیست و این است و جز این نیست که آن بر مردان است و برای آن برای زن یک سهم قرار داد و برای مرد، دو سهم.»»