حدیث ۲۱۷۹

(۲۱۷۹) الکافی (ح ۱۳۳۸۷)، التهذیب (ج ۹، ح ۱۰۱۵) و الإستبصار (ج ۴، ح ۵۲۴): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ أبی‌خَلَفٍ عَنْ أبی‌الْعَبّاسِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «إذا تَرَکَ الْمَیِّتُ أخَوَیْنِ، فَهُمْ إخْوَةٌ مَعَ الْمَیِّتِ، حَجَبا الْأُمَّ عَنِ الثُّلُثِ وَ إنْ کانَ واحِداً، لَمْ یَحْجُبِ الْأُمَّ.» وَ قالَ: «إذا کُنَّ أرْبَعَ أخَواتٍ، حَجَبْنَ الْأُمَّ عَنِ الثُّلُثِ، لِأنَّهُنَّ بِمَنْزِلَةِ الْأخَوَیْنِ وَ إنْ کُنَّ ثَلاثاً، لَمْ یَحْجُبْنَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از سعد بن ابی‌خلف از ابوالعباس البقباق روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «اگر مرده، دو برادر را ترک کند، پس آن‌ها برادرانی با مرده هستند که مادر را از یک‌سوم مانع می‌شوند و اگر یکی باشد، مادر را مانع نمی شود.» و (نیز) فرمودند: «چنان‌چه چهار خواهر باشند، مادر را از ثلث محروم کنند، چرا که به منزله دو برادر هستند و اگر سه‌تا باشند، مانع نشوند.».