الحدیث 21 / 2
2/21- عنه، قال: أخبرنا أحمد بن محمد بن سعید بن عقدة، قال: أخبرنی[1] أحمد بن یوسف بن یعقوب أبوالحسین[2] الجعفی من کتابه، قال: حدثنا إسماعیل بن مهران، عن الحسن بن علی بن أبی‌حمزة، عن أبیه، عن أبی‌بصی، قال أبوعبدالله علیه‌السلام: «لا بد أن یکون قدام (قیام) القائم سنة تجوع فیها الناس، و یصیبهم خوف شدید من القتل، و نقص من الأموال و الأنفس و الثمرات، و إن ذلک فی کتاب الله لبین.» ثم تلا هذه الآیة: «وَ لَنَبْلوَنَّکُمْ بِشَیءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأمْوالِ وَ الْأنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصّابِرینَ.»[3]
—————————————-
[1]. در مأخذ: حدثنی.
[2]. در مأخذ: أبوالحسن.
[3]. کتاب الغیبة: [250- 251 (باب 14، ح 6)].
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، غیر معتبر است.
این حدیث را محمد بن ابراهیم النعمانی در کتاب الغیبة (ص 250)، از ابن عقده از احمد بن یوسف بن یعقوب الجعفی از اسماعیل بن مهران از حسن بن علی بن ابی‌حمزه البطائنی از پدرش از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که حسن بن علی بن ابی‌حمزه از ضعفا است و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر نیست.
این حدیث که طریق آن به امام صادق علیه‌السلام معتبر نیست، کلیتش شبیه حدیث قبل است که معتبربود. تنها نکته اضافه‌ای که دارد، این است که این اتفاقات در یک سال می‌افتد. اگر این حدیث معتبر بود، همین یک نکته، کارگشا بود، اما معتبر نیست و نمی‌شود به آن اعتماد و استناد کرد.