سوره مائده – آیه 33
إنَّما جَزاءُ الَّذینَ یُحارِبونَ اللّهَ وَ رَسولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فی الْأرْضِ فَساداً أنْ یُقَتَّلوا أوْ یُصَلَّبوا أوْ تُقَطَّعَ أیْدیهِمْ وَ أرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أوْ یُنْفَوْا مِنَ الْأرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فی الدُّنْیا وَ لَهُمْ فی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظیمٌ (33)
این است و جز این نیست که مجازات کسانی که محاربه می‌کنند الله و رسولش را و سعی می‌کنند در زمین به فساد، که کشته شوند یا بر دار شوند یا بریده شود دستانشان و پاهایشان از خلاف یا رانده شوند از زمین، آن برای آنها است خواری در دنیا و برای آنها است در آخرت عذابی بسیار بزرگ. (33)
کسانی که با خدا و پیمبر او میستیزند و در زمین بفساد میکوشند، سزایشان جز این نیست که کشته شوند یا بردار شوند، یا [یکی از] دستها و [یکی از] پاهایشان بعکس یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید شوند، این رسوائی آنها، در این دنیاست و در آخرت عذابی بزرگ دارند (33)
سزای کسانی که با [دوستداران] خدا و پیامبر او میجنگند و در زمین به فساد میکوشند، جز این نیست که کشته شوند یا بر دار آویخته گردند یا دست و پایشان در خلاف جهت یکدیگر بریده شود یا از آن سرزمین تبعید گردند. این، رسوایی آنان در دنیاست و در آخرت عذابی بزرگ خواهند داشت. (33)
جز این نیست که کیفر کسانی که با خدا و رسول او میجنگند و در زمین به فساد و تبهکاری میپویند (با اسلحه سرد یا گرم به منظور ترساندن و سلب امنیت و تجاوز به حقوق مردم ظاهر میشوند) این است که کشته شوند، یا بر دار آویخته گردند، یا دستها و پاهایشان (چهار انگشت یک دست با چهار انگشت یک پا) بر خلاف جهت یکدیگر بریده شود و یا از آن سرزمین تبعید گردند. این برای آنها خفیت و خواریی در دنیاست و آنان را در آخرت عذابی بزرگ است. (33)