حدیث ۷۳۸۷
(۷۳۸۷) البصائر (ص ۳۶۸) و تأویل الآیات (ص ۳۴۲): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی الْعَطّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَرّوخٍ الصَّفّارِ عَنِ الْعَبّاسِ بْنِ مَعْروفٍ عَنِ الْقاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ بُرَیْدٍ الْعِجْلیِّ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنِ الرَّسولِ وَ النَّبیِّ وَ الْمُحَدَّثِ. قالَ: «الرَّسولُ، الَّذی تَأْتیهِ الْمَلائِکَةُ وَ یُعایِنُهُمْ وَ تَبْلُغُهُ [الرِّسالَةُ] عَنِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی وَ النَّبیُّ، الَّذی یَرَی فی مَنامِهِ، فَهُوَ کَما رَأی وَ الْمُحَدَّثُ، الَّذی یَسْمَعُ کَلامَ الْمَلائِکَةِ وَ یُنْقَرُ فی أُذُنِهِ وَ یُنْکَتُ فی قَلْبِهِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
محمد بن حسن الصفار این حدیث را از عباس بن معروف از قاسم بن عروه از برید بن معاویه العجلی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی نیز شبیه این حدیث را از کتاب محمد بن عباس بن ماهیار از حسین بن احمد بن عبدالله المالکی از محمد بن عیسی بن عبید از قاسم بن عروه به باقی سند روایت کرده است که ابن عبید از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و حسین بن احمد المالکی از ثقات دو است. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند که البته طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره ۹۹۴۴ مراجعه بفرمایید.
برید العجلی روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره رسول و نبی و محدَّث سؤال کردم. فرمودند: «رسول، کسی است که ملائکه نزد او می‌آیند و با آن‌ها رو در رو می‌شوند و رسالت الله تبارک و تعالی را به او ابلاغ می‌کنند و نبی، کسی است که در خوابش می‌بیند، پس آن همان‌گونه است که دیده است و محدَّث، کسی است که صدای ملائکه را می‌شنود و در گوشش صدا می‌کند و القا می‌شود در قلبش.»»
