سوره توبه – آیه 54

وَ ما مَنَعَهُمْ أنْ تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقاتُهُمْ إلاَّ أنَّهُمْ کَفَروا بِاللّهِ وَ بِرَسولِهِ وَ لا یَأْتونَ الصَّلاةَ إلاَّ وَ هُمْ کُسالی وَ لا یُنْفِقونَ إلاَّ وَ هُمْ کارِهونَ (54)

و چه چیز منع کرد آن‌ها را که قبول شود از آن‌ها، انفاق‌هایشان مگر آن‌که آن‌ها کفر ورزیدند به الله و رسولش و نمی‌آمدند نماز را در حالی که آن‌ها کسالتداشتگان بودند و انفاق نمی‌کردند مگر در حالی که آن‌ها کراهتداشتگان بودند. (54)

مانع قبول خرجهایشان، جز این نبود که آنها خدا و پیمبر او را منکرند و جز بحال ملالت بنماز [جماعت‏] نیایند و خرج جز بکراهت، نکنند (54)

و هیچ چیز مانع پذیرفته شدن انفاقهای آنان نشد جز اینکه به خدا و پیامبرش کفر ورزیدند، و جز با [حال‏] کسالت نماز به جا نمی‏آورند، و جز با کراهت انفاق نمی‏کنند. (54)

و چیزی آنها را از پذیرفته شدن نفقاتشان بازنداشت جز آنکه آنها به خدا و فرستاده او کفر ورزیدند، و آنها نماز را به جا نمی‏آورند مگر در حالی که کسل‏اند و انفاق نمی‏کنند مگر آنکه ناراضی‏اند. (54)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه