سوره نساء – آیه 102 و 103

و هنگامی که بودی در (بین) آن‌ها، پس بر پا داری برای آن‌ها نماز را، پس به پا خیزند گروهی از آن‌ها با تو و قطعاً بگیرند سلاح‌هایشان را، پس هنگامی که سجده کردند، پس یقیناً باشند از پشت شما و بیایند گروه دیگر (که) نماز نخوانده‌اند، پس نماز بخوانند با تو و باید بگیرند (هم) دفاعشان را و سلاح‌هایشان را. دوست دارند کسانی که کفر ورزیده‌اند اگر غفل کنید از سلاح‌هایتان و متاع‌هایتان، پس حمله کنند بر شما حمله‌ای یک‌جا و گناهی نیست بر شما اگر باشد به شما اذیتی از باران یا باشید مریضانی که بگذارید سلاح‌هایتان را و بگیرید دفاعتان را. به یقین الله مهیا کرده است برای کافران عذابی همواره خوارکننده. (102) پس هنگامی که به پایان رساندید نماز را، پس یاد آورید الله را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایتان، پس هنگامی که مطمئن شدید، پس به پا دارید نماز را، به یقین نماز باشد بر مؤمنان نوشته شده‌‌ای وقت بندی شده. (103)

و چون میان مؤمنان هستی، و برای آنها نماز بپا میکنی، گروهی از آنها با تو بایستند، و سلاحهای خویش را برگیرند، و چون سجده بکردند، عقبدار شما شوند. و گروهی دیگر که نماز نکرده‏اند بیایند و با تو نماز کنند، و احتیاط خویش بدارند، و سلاح خویش برگیرند، کسانی که کافر شده‏اند، دوست دارند، که از سلاحها و کالاهای خویش غافل شوید و یکباره بشما حمله برند، اگر از باران زحمتی داشتید، یا بیمار بودید، گناهی ندارید، که سلاحهای خویش را بگذارید و احتیاط خویش بدارید، که خدا برای کافران عذابی خفت انگیز مهیا کرده است. (102) [و چون نماز بسر بردید] خدا را ایستاده و نشسته و خفته یاد کنید، و چون ایمن شدید، نماز را تمام کنید که نماز بر مؤمنان، بوقتهای معین مقرر است. (103)

و هر گاه در میان ایشان بودی و برایشان نماز برپا داشتی، پس باید گروهی از آنان با تو [به نماز] ایستند و باید جنگ‏افزارهای خود را برگیرند و چون به سجده رفتند [و نماز را تمام کردند]، باید پشت سر شما قرار گیرند، و گروه دیگری که نماز نکرده‏اند باید بیایند و با تو نماز گزارند و البته جانب احتیاط را فرو نگذارند و جنگ‏افزارهای خود را برگیرند. [زیرا] کافران آرزو می‏کنند که شما از جنگ‏افزارها و ساز و برگ خود غافل شوید تا ناگهان بر شما یورش برند. و اگر از باران در زحمتید، یا بیمارید، گناهی بر شما نیست که جنگ افزارهای خود را بر زمین نهید، ولی مواظب خود باشید. بی گمان، خدا برای کافران عذاب خفت‏آوری آماده کرده است. (102) و چون نماز را به جای آوردید، خدا را [در همه حال‏] ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده، یاد کنید. پس چون آسوده‏خاطر شدید، نماز را [به طور کامل‏] به پا دارید، زیرا نماز بر مؤمنان، در اوقات معین مقرر شده است. (103)

و چون (در هنگام خطر) در میان آنها باشی و برای آنها نماز (خوف به جماعت) برپا کنی، یک گروه از آنها (در رکعت اول نمازت) با تو برخیزند (و نماز کنند) و البته باید سلاح‏های خود را برگیرند، و چون سجده کردند (و رکعت دوم نماز را فرادی به اتمام رساندند بروند و) در پشت سر شما (مقابل دشمن) قرار گیرند و آن گروه دیگر که نماز نخوانده‏اند بیایند و نماز خود را با (رکعت دوم) تو بخوانند و البته باید بر حذر باشند و سلاح‏های خود را برگیرند، زیرا کافران دوست دارند شما از سلاح‏ها و ساز و برگ‏های خود غفلت کنید پس یک مرتبه بر شما حمله کنند. و اگر از باران ناراحت بودید یا بیمار بودید بر شما گناهی نیست که سلاح‏های خود را بر زمین نهید و حالت احتیاط به خود گیرید، همانا خداوند برای کافران عذاب خوارکننده‏ای آماده کرده است. (102) و چون نماز (خوف) را تمام کردید خدا را (در همه حال) ایستاده و نشسته و بر پهلو آرمیده به یاد آرید، و چون (از شر دشمن) مطمئن شدید نماز (معمولی) را به‏پا دارید، که بی‏تردید نماز همواره بر مؤمنان مقرری است واجب. (103)