حدیث 2715
(2715) الکافی (ح 4811): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ فَضالَةَ بْنِ أیّوبَ عَنْ داوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «قَوْلُهُ تَعالَی: «إنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتاباً مَوْقوتاً». قالَ: «کِتاباً ثابِتاً وَ لَیْسَ إنْ عَجَّلْتَ قَلیلاً أوْ أخَّرْتَ قَلیلاً بِالَّذی یَضُرُّکَ ما لَمْ تُضَیِّعْ تِلْکَ الْإضاعَةَ. فَإنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ لِقَوْمٍ: «أضاعوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً».»»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از فضاله بن ایوب از داود بن فرقد همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
داود بن فرقد روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «کلام او تعالی: «إنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتاباً مَوْقوتاً». فرمودند: «مقرر شده‌ای قطعی و چنین نیست که اگر اندکی تعجیل کنی یا اندکی به تأخیر اندازی، تو را ضرر برساند تا زمانی که آن را با بی‌توجهی ضایع نگردانی پس به یقین الله عز و جل به قومی می‌فرماید: «أضاعوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعوا الشَّهَواتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً».»»»