وَ إذا ضَرَبْتُمْ فی الْأرْضِ فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أنْ تَقْصُروا مِنَ الصَّلاةِ إنْ خِفْتُمْ أنْ یَفْتِنَکُمُ الَّذینَ کَفَروا إنَّ الْکافِرینَ کانوا لَکُمْ عَدُوّاً مُبیناً (۱۰۱)
و چون آمد ایشان را فرستادهای از نزد الله، تصدیق کننده به آنچه با آنها است، رها کردند گروهی از کسانی که داده شده بود کتاب (به آنها)، کتاب الله را پشت سر، گویی که نمیدانند (کتاب الله است). (۱۰۱)
و چون زمین میسپرید، اگر بیم دارید کسانی که کافرند، شما را بفتنه کشانند، گناهی ندارید که نماز را کوتاه کنید که کافران دشمن آشکار شمایند. (۱۰۱)
و چون در زمین سفر کردید، اگر بیم داشتید که آنان که کفر ورزیدهاند به شما آزار برسانند، گناهی بر شما نیست که نماز را کوتاه کنید، چرا که کافران پیوسته برای شما دشمنی آشکارند. (۱۰۱)
و چون در روی زمین سفر کردید (هر چند به مقدار یک فرسخ) بر شما گناهی نیست در اینکه از نماز (های چهار رکعتی خود دو رکعت) کم کنید اگر بیم داشتید که کافران شما را آسیب و آزار رسانند، که بیتردید کافران همواره برای شما دشمنی آشکارند. (۱۰۱)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج