وَ الَّذینَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ یَقولونَ رَبَّنا اغْفِرْ لَنا وَ لِإخْوانِنا الَّذینَ سَبَقونا بِالْإیمانِ وَ لا تَجْعَلْ فی قُلوبِنا غِلاًّ لِلَّذینَ آمَنوا رَبَّنا إنَّکَ رَؤُفٌ رَحیمٌ (۱۰)
و کسانی که آمدند از بعد آنها، میگویند: «پروردگارا! پوشش ده (اعمال را) بر ما و برای برادرانمان، کسانی که سبقت جستند ما را به ایمان و قرار نده در قلب‌های ما گرفتگی برای کسانی که ایمان آوردند. پروردگارا! به یقین تو بسیار دل‌سوزِ (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده هستی.» (۱۰)
و کسانی که از پی آنها آمدهاند میگویند: پروردگارا! ما را با برادرانمان که به ایمان بر ما پیشی گرفتهاند بیامرز و در دلهایمان، پروردگارا، نسبت بکسانی که ایمان آورده‌اند کینه مگذار که تو مهربانی و رحیم (۱۰)
و [نیز] کسانی که بعد از آنان [مهاجران و انصار] آمدهاند [و] میگویند: «پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفتند ببخشای، و در دلهایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند [هیچ گونه] کینهای مگذار. پروردگارا، راستی که تو رؤوف و مهربانی.» (۱۰)
و کسانی (از مؤمنان) که پس از آنها (پس از مهاجرین و انصار) آمدند میگویند: پروردگارا، بر ما و آن برادران ما که در ایمان به ما پیشی گرفتند ببخشای، و در دلهای ما کینه و خیانتی نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند قرار مده، پروردگارا، بی‌تردید تو بسیار زئوف و مهربانی (۱۰)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
