إنّا نَحْنُ نَزَّلْنا الذِّکْرَ وَ إنّا لَهُ لَحافِظونَ (۹) وَ لَقَدْ أرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ فی شیَعِ الْأوَّلینَ (۱۰) وَ ما یَأْتیهِمْ مِنْ رَسولٍ إلاَّ کانوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (۱۱) کَذلِکَ نَسْلُکُهُ فی قُلوبِ الْمُجْرِمینَ (۱۲) لا یُؤْمِنونَ بِهِ وَ قَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأوَّلینَ (۱۳)
به یقین ما نازل کردیم ذکر را و به یقین ما برای آن قطعاً حفاظت‌کنندگان هستیم. (۹) قطعاً به تحقیق فرستدیم از قبل تو در گروه‌های پیشینیان. (۱۰) و نمی‌آمد آنها از رسولی، مگر او را استهزا میکردند. (۱۱) این‌گونه راه می‌دادیم آن را در قلب‌های مجرمان. (۱۲) ایمان نمی‌آورند به آن و به تحقیق گذشته است سنت پیشینیان. (۱۳)
ما، خودمان، این قرآن را نازل کردهایم و ما نگهبان آنیم (۹) پیش از تو نیز بفرقههای گذشتگان [پیمبران] فرستادیم (۱۰) هیچ پیمبری نیامدشان مگر او را ریشخند میکردند (۱۱) بدینسان تردید را در دل بدکاران راه میدهیم (۱۲) قرآن را باور ندارند و آیین گذشتگان چنین بوده است (۱۳)
بیتردید، ما این قرآن را به تدریج نازل کردهایم، و قطعا نگهبان آن خواهیم بود. (۹) و به یقین، پیش از تو [نیز] در گروه‌های پیشینیان [پیامبرانی] فرستادیم. (۱۰) و هیچ پیامبری برایشان نیامد جز آنکه او را به مسخره میگرفتند. (۱۱) بدین گونه آن [استهزا] را در دل بزهکاران راه میدهیم، (۱۲) [که] به او ایمان نمی‌آورند، و راه [و رسم] پیشینیان پیوسته چنین بوده است. (۱۳)
حقیا که ما این ذکر (قرآن) را فرو فرستادیم و به یقین ما خود آن را (از تحریف و نسخ و تمامیت مدت) نگهداریم. (۹) و حقیقت این است که ما (پیمبرانی) پیش از تو در میان طوائف پیشینیان فرستادیم. (۱۰) و هیچ فرستادهای بر آنها نمی‌آمد مگر آنکه او را استهزا میکردند. (۱۱) ما بدین گونه این قرآن را (برای اتمام حجت، و استهزاء به آن را به اقتضاء شقاوت) در دلهای گنهکاران راه میدهیم. (۱۲) در حالی که به آن ایمان نمی‌آورند، و البته طریقه پیشینیان هم گذشته است (که آنها نیز چنین بودند). (۱۳)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
