حدیث 7216
(7216) الکافی (ح 606): مُحَمَّدٌ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ سِنانٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ سَألَهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فی الزَّبورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ»، ما الزَّبورُ وَ ما الذِّکْرُ؟ قالَ: «الذِّکْرُ عِنْدَ اللهِ وَ الزَّبورُ الَّذی أُنْزِلَ عَلَی داوُدَ وَ کُلُّ کِتابٍ نَزَلَ، فَهُوَ عِنْدَ أهْلِ الْعِلْمِ وَ نَحْنُ هُمْ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از نضر بن سواد از عبدالله بن سنان روایت کرده است که از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
عبدالله بن سنان از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد) که او از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «یَوْمَ نَطْوی السَّماءَ کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ» سؤال کرد که زبور چیست و ذکر چیست؟ فرمودند: «ذکر نزد الله است و زبور آن است که بر داود نازل شد و هر کتابی که نازل شد، پس آن نزد اهل علم است و آن‌ها ما هستیم.»