سوره حجر – آیات ۱۴ تا ۱۸

و چنان‌چه باز می‌کردیم بر آن‌ها دری از آسمان، پس پیوسته در آن بالا می‌فتند، (۱۴) قطعاً گویند: «این اسن و جز این نیست که از خود بی‌خود شده است پشمان ماف بلکه ما قومی سحرشدگانیم.» (۱۵) و قطعاً به تحقیق قرار دادیم در آسمان‌برج‌هایی و زینت دادیم آن را برای ناظران. (۱۶) و حفظ کردیم آن را از شر هر شیطان رانده‌شده‌ای. (۱۷) مگر آن کسی که استراق سمع می‌کند، پس دنبال می‌کند او را پاره آتشی روشن. (۱۸)

اگر دری از آسمان بر آنها بگشاییم و بنا کنند از آن بالا روند، (۱۴) گویند: ما را چشم بند کرده‏اند، بلکه ما گروهی جادو زده‏ایم (۱۵) در آسمان برجها نهادیم و آنرا برای بینند- گان بیاراستیم (۱۶) و آنرا از همه شیطانهای مطرود، محفوظ داشتیم (۱۷) مگر آنکه استراق سمع کند و شهابی روشن بدنبالش رود (۱۸)

و اگر دری از آسمان بر آنان می‏گشودیم که همواره از آن بالا می‏رفتند، (۱۴) قطعا می‏گفتند: «در حقیقت، ما چشم‏بندی شده‏ایم، بلکه ما مردمی هستیم که افسون شده‏ایم.» (۱۵) و به یقین، ما در آسمان برجهایی قرار دادیم و آن را برای تماشاگران آراستیم. (۱۶) و آن را از هر شیطان رانده‏شده‏ای حفظ کردیم. (۱۷) مگر آن کس که دزدیده گوش فرا دهد که شهابی روشن او را دنبال می‏کند. (۱۸)

و اگر بر روی آنها دری از آسمان می‏گشودیم که همواره در آن بالا می‏رفتند (و همه عوالم غیب را می‏دیدند) (۱۴) باز هم می‏گفتند: جز این نیست که ما چشم‏بندی شده‏ایم، بلکه ما گروهی جادو زده‏ایم. (۱۵) و همانا ما در آسمان برج‏هایی قرار دادیم (که خورشید در طول سال آنها را سیر می‏کند) و آن را (به وسیله ستارگان) برای تماشاگران آراسته کردیم. (۱۶) و آن را از هر شیطان رانده شده‏ای نگه داشتیم (قدرت عروج به آنجا و اطلاع از اسرار عوالم فرشتگان را ندارند). (۱۷) مگر آن که استراق سمع کند (دزدانه گوش دهد) که شعله‏ای روشن او را دنبال نماید. (۱۸)