سوره بقره – آیه ۲۵۵

اللّهُ لا إلهَ إلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فی السَّماواتِ وَ ما فی الْأرْضِ مَنْ ذا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إلاَّ بِإذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلیُّ الْعَظیمُ (۲۵۵)

الله است که نیست خدایی مگر او، زنده پایدار (به ذات خود) است. نمی‌گیرد او را چرتی و نه خوابی. برای او است آن‌چه در آسمان‌ها و آن‌چه در زمین است. کیست این کسی که شفاعت می‌کند نزد او، مگر به اذن او. می‌داند آن‌چه روبه‌روی آن‌ها است و آن‌چه پشت آن‌ها است و احاطه ندارند به چیزی از علم او مگر به آن‌چه اراده کند. وسعت گرفته کرسی او آسمان‌ها و زمین را و سنگینی نمی‌کند او را حفظ آن دو و او است بلند مرتبه بسیار بزرگ. (۲۵۵)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه