سوره بقره – آیه ۲۵۶ و ۲۵۷

لا إکْراهَ فی الدّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطّاغوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللّهِ فقد استَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (۲۵۶)

اللّهُ وَلیُّ الَّذینَ آمَنوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إلَی النّورِ وَ الَّذینَ کَفَروا أوْلیاؤُهُمُ الطّاغوتُ یُخْرِجونَهُمْ مِنَ النّورِ إلَی الظُّلُماتِ أولئِکَ أصْحابُ النّارِ هُمْ فیها خالِدونَ (۲۵۷)

نیست کراهتی در دین. به تحقیق آشکار شد هدایت از هلاکت. پس کسی که کفر می‌ورزد به طاغوت و ایمان می‌آورد به الله، پس به تحقیق تمسک یافته به دستاویز مطمئن‌تر (که) هرگز نیست گسستی بر آن و الله بسیار شنوای همیشه عالم است. (۲۵۶) الله سرپرست کسانی است که ایمان آورده‌اند، خارج می‌کند آن‌ها را از ظلمات به سوی نور در حالی که کسانی کفر ورزیدند، سرپرستشان طاغوت است. خارج می‌کند آن‌ها را از نور به سوی ظلمات. آن‌ها هم‌نشینان آتش هستند. آن‌ها در آن جاودانه هستند. (۲۵۷)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه