أمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إذْ حَضَرَ یَعْقوبَ الْمَوْتُ إذْ قالَ لِبَنیهِ ما تَعْبُدونَ مِنْ بَعْدی قالوا نَعْبُدُ إلهَکَ وَ إلهَ آبائِکَ إبْراهیمَ وَ إسْماعیلَ وَ إسْحاقَ إلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمونَ (۱۳۳)
آیا شاهد بودید هنگامی که فرا رسید یعقوب را مرگ، آن گاه که گفت به فرزندانش: «چه (چیزی) را بندگی می‌کنید پس از من؟» گفتند: «بندگی می‌کنیم خدای تو را و خدای بزرگان (نیاکان و پدران) تو را، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را. خدای واحد و ما برای او تسلیم شدگانیم.» (۱۳۳)
مگر آندم که مرگ یعقوب در رسید شما حاضر بودید که به پسران خویش گفت: بعد از من چه میپرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسمعیل و اسحق، خدای یگانه را، میپرستیم و مسلمان اوییم (۱۳۳)
آیا وقتی که یعقوب را مرگ فرا رسید، حاضر بودید؟ هنگامی که به پسران خود گفت: «پس از من، چه را خواهید پرستید؟» گفتند: «معبود تو، و معبود پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق- معبودی یگانه- را میپرستیم و در برابر او تسلیم هستیم.» (۱۳۳)
آیا شما (که میگویید یعقوب فرزندانش را به یهودیت سفارش کرد) حاضر و گواه بودید هنگامی که یعقوب را مرگ فرا رسید؟ (در صورتی که یعقوب فرزندانش را به دین حنیف ابراهیمی سفارش کرد) آن گاه که به پسران خود گفت: پس از من چه چیزی را خواهید پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت ابراهیم و اسماعیل و اسحاق را که خدایی یگانه است میپرستیم و ما تسلیم (فرمان) اوییم. (۱۳۳)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
