حدیث ۲۵۲۶

(۲۵۲۶) البصائر (ص ۵۲۰) و مختصر البصائر (ص ۲۲۰): وَ عَنِ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْکاهِلیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ تَلا هَذِهِ الْآیَةَ: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنونَ حَتَّی یُحَکِّموکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدوا فی أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّموا تَسْلیماً»، فَقالَ: «لَوْ أنَّ قَوْماً عَبَدوا اللهَ وَ وَحَّدوهُ، ثُمَّ قالوا لِشَیْءٍ صَنَعَهُ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «لَوْ صَنَعَ کَذا کَذا» وَ وَجَدوا ذَلِکَ فی أنْفُسِهِمْ، کانوا بِذَلِکَ مُشْرِکینَ. ثُمَّ قالَ: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنونَ حَتَّی یُحَکِّموکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدوا فی أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّموا تَسْلیماً»، قالَ: «هُوَ التَّسْلیمُ فی الْأُمورِ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
محمد بن حسن الصفار این حدیث را از حسین بن سعید الاهوازی از صفوان بن یحیی از عبدالله بن یحیی الکاهلی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
حسن بن سلیمان الحلی شبیه این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی به باقی سند هم روایت کرده است که این‌ها هم ثقات درجه یک هستند.

عبدالله بن یحیی الکاهلی روایت کرد که ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام این آیه: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنونَ حَتَّی یُحَکِّموکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدوا فی أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّموا تَسْلیماً» را تلاوت کرده، پس فرمودند: «چنان‌چه قومی الله را بندگی کنند و او را یگانه بشمارند، سپس به چیزی که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله آن را مقر کرده است، بگویند: «کاش چنین و چنان کرده بود» و آن را در خویشتن بیابند، به واسطه آن مشرک خواهند بود و سپس گفتند: «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنونَ حَتَّی یُحَکِّموکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدوا فی أنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّموا تَسْلیماً»، (و در ادامه) فرمودند: «همان تسلیم در کارها است.»»