حدیث 5810
(5810 و 7439 و 7441) مختصر البصائر (ص 219 و ص 230) و البصائر (ص 520 و ص 525): حَدَّثَنا الْحَسَنُ بْنُ عَلیِّ بْنِ النُّعْمانِ عَنْ أبیهِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُسْکانَ عَنْ کامِلٍ التَّمّارِ قالَ: «قالَ لی أبوجَعْفَرٍ علیه‌السلام: «یا کامِلُ! أ تَدْری ما قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «قَدْ أفْلَحَ الْمُؤْمِنونَ»؟» قُلْتُ: «أفْلَحوا، فازوا وَ أُدْخِلوا الْجَنَّةَ.» قالَ: «قَدْ أفْلَحَ الْمُسَلِّمونَ. إنَّ الْمُسَلِّمینَ، هُمُ النُّجَباءُ.» وَ زادَ فیهِ غَیْرُهُ.» قالَ: «وَ قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ «رُبَما یَوَدُّ الَّذینَ کَفَروا لَوْ کانوا مُسلمینَ»، بِفَتْحِ السّینِ مُثَقَّلَةً، هَکَذا قَرَأها.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
حسن بن سلیمان الحلی این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از حسن بن علی بن نعمان از پدرش از عبدالله بن مسکان از کامل بن علاء التمار روایت کرده است که کامل التمار از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
ایشان قسمت اول این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از حسین بن سعید الاهوازی از حماد بن عیسی از منصور بن یونس بزرج از بشیر الدهان نیز روایت کرده است که بشیر الدهان از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن حسن الصفار نیز قسمت اول این حدیث را از حسن بن علی بن نعمان به باقی سند روایت کرده است.
ایشان قسمت اول این حدیث را از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی به باقی سند نیز روایت کرده است.
کامل التمار روایت کرد: «ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام به من فرمودند: «ای کامل! آیا می‌دانی (معنای) کلام الله عز و جل: «قَدْ أفْلَحَ الْمُؤْمِنونَ» چیست؟» عرض کردم: «افلحوا، (یعنی) رستگار شدند و داخل بهشت شدند.» فرمودند: «رستگار شدند تسلیم شدگان. به یقین تسلیم شدگان همان افراد نجیب هستند.» و غیر او در آن افزوده‌اند.» (راوی) گفت: «و ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (همین را) درباره کلام الله عز و جل: «رُبَما یَوَدُّ الَّذینَ کَفَروا لَوْ کانوا مُسلمینَ» (فرمودند که) به فتح سین سنگین، آن را این‌گونه خواندند.»