سوره نساء – آیه 116
إنَّ اللّهَ لا یَغْفِرُ أنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً (116)
به یقین الله پوشش نمیدهد (عملی را) که شرک ورزیده شود به او و پوشش میدهد غیر آن را برای کسی که اراده کند و کسی که شرک میورزد به الله، پس به تحقیق گمراه شده، گمراهی دور و درازی (116)
خدا نمیبخشد که باو شرک آورند و جز این هر که را بخواهد ببخشد و هر که بخدا شرک آرد بضلال افتاده، ضلالی دور (116)
خداوند، این را که به او شرک آورده شود، نمیآمرزد و فروتر از آن را بر هر که بخواهد میبخشاید. و هر کس به خدا شرک ورزد، قطعا دچار گمراهی دور و درازی شده است. (116)
مسلیما خداوند (گناه) شرک به او را (بدون توبه) نمیآمرزد و غیر آن (یا فروتر از آن) را برای هر که بخواهد (هر چند بدون توبه، طبق برخی از شرایط) میآمرزد، و هر کس به خدا شرک ورزد حقیا که به گمراهی دور و درازی افتاده است. (116)