إنْ یَدْعونَ مِنْ دونِهِ إلاَّ إناثاً وَ إنْ یَدْعونَ إلاَّ شَیْطاناً مَریداً (۱۱۷)
لَعَنَهُ اللّهُ وَ قالَ لَأتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِکَ نَصیباً مَفْروضاً (۱۱۸)
وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنّیَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلیّاً مِنْ دونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبیناً (۱۱۹)
نمیخوانند از غیر او مگر دخترانی (بت‌ها) را و نمیخوانند مگر شیطان سرکش را. (۱۱۷) لعنت کرد او را الله و (شیطان) گفت: «قطعاً می‌گیرم آن‌هارا از بندگانت نصیبی معین.» (۱۱۸) و قطعاً گمراه می‌گذارم آنها را و قطعاً آرزومندشان میکنم و قطعاً امر میکنم آنها را، پس بشکافند گوشهای چهارپایان را و قطعاً امر میکنم آنها را، پس تغییر بدهند آفرینش الله را و کسی که بگیرد شیطان را سرپرست از غیر الله، پس به تحقیق زیان بیند، زیانی آشکار. (۱۱۹)
سوای خدا جز جماداتی بی اثر را نمیخوانند و جز شیطانی سرکش را نمیخوانند. (۱۱۷) که خدا لعنتش کرده و او گفته که از بندگان تو بهرهای معین خواهم گرفت. (۱۱۸) و گمراهشان میکنم و آرزومندشان میکنم و وادار- شان میکنم تا گوش چهار پایان را بشکافند و وادارشان میکنم تا خلقت خدا را دگرگون کنند. و هر که سوای خدا، شیطان را بدوستی گیرد زیانی آشکارا کرده است. (۱۱۹)
[مشرکان]، به جای او، جز بتهای مادینه را [به دعا] نمیخوانند، و جز شیطان سرکش را نمیخوانند. (۱۱۷) خدا لعنتش کند، [وقتی که] گفت: «بیگمان، از میان بندگانت نصیبی معین [برای خود] برخواهم گرفت. (۱۱۸) و آنان را سخت گمراه و دچار آرزوهای دور و دراز خواهم کرد، و وادارشان میکنم تا گوشهای دامها را شکاف دهند، و وادارشان میکنم تا آفریده خدا را دگرگون سازند.» و [لی] هر کس به جای خدا، شیطان را دوست [خدا] گیرد، قطعا دستخوش زیان آشکاری شده است. (۱۱۹)
آنها غیر از خدا جز دخترانی را (بتهایی را که دخترخواندههای قبایل بودند) نمیخوانند و (در حقیقت) جز شیطان سرکش و نافرمان را نمیخوانند. (۱۱۷) که خداوند او را لعنت کرد و از رحمتش دور نمود، و او گفت: سوگند باد که از بندگان تو بهرهای معین (برای خود) خواهم گرفت. (در دنیا کفیار و فسیاق مطلقا و در آخرت کفیار تقصیری و فسیاق غیر مشمول شفاعت، از آن اوست). (۱۱۸) و مسلیما آنها را گمراه میکنم و به آرزو (ی دور و دراز) دچار میسازم و به آنها فرمان میدهم که گوشهای چارپایان را (از روی خرافه و بدعت) بشکافند (سوره مائده آیه ۱۰۳) و دستور میدهم که آفرینش خدا را (در روح و جسم) تغییر دهند (دین فطری را تبدیل به کفر، صفات نیکو را تبدیل به رذایل، عبادتها را تبدیل به عصیان و جسم طبیعی را تبدیل به طرز دیگر نمایند) و هر که شیطان را به جای خدا سرپرست و یاور خود گیرد حقیا که به زیانی آشکار دچار گردیده است. (۱۱۹)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
