وَ الَّذینَ صَبَروا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَ أقاموا الصَّلاةَ وَ أنْفَقوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرّاً وَ عَلانیَةً وَ یَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ أولئِکَ لَهُمْ عُقْبَی الدّارِ (۲۲)
و کسانی که صبر پیشه می‌کنند (در) بسیار طلب کردن خشنودی الله و بر پا می‌دارند نماز را و انفاق می‌کنند از آنچه رزق دادیم آنها را مخفیانه و آشکار و دفع می‌کنند به نیکی بدی را، آنها برایشان سرای عاقبت است. (۲۲)
و کسانی که بطلب رضای پروردگارشان صبوری کردهاند و نماز بپا داشتهاند و از آنچه روزیشان دادهایم، نهان و عیان انفاق کردهاند و بدی را بنیکی دفع کنند آنها عاقبت آنسرای، خاص ایشان است (۲۲)
و کسانی که برای طلب خشنودی پروردگارشان شکیبایی کردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزیشان دادیم، نهان و آشکارا انفاق کردند، و بدی را با نیکی میزدایند، ایشان راست فرجام خوش سرای باقی. (۲۲)
و کسانی که برای جلب رضای پروردگارشان (در شداید و انجام وظائف) صبر کردند و نماز را برپا داشتند و از آنچه به آنها روزی کردیم (از مال و منال) در نهان و آشکار انفاق نمودند و با کار نیک خود گناهان را (یا با برخورد نیک خود بدرفتاری دیگران را) دور میسازند آنهایند که برایشان عاقبت (نیک) این سرای است (به تمام شدن این دنیا بهشت است). (۲۲)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج
