حدیث ۸۲۱۹
(۸۲۱۹) البصائر (ج ۱، ص ۶۵) و تأویل الآیات (ص ۴۱۷): حَدَّثَنا الْحَجّالُ عَنْ صالِحِ بْنِ سِنْدیٍّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنِ الْأحْوَلِ عَنْ سَلّامِ بْنِ الْمُسْتَنیرِ قالَ: «سَألْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ تَعالَی: «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ». قالَ: «نَحْنُ وَ اللهِ! وَجْهُهُ الَّذی قالَ وَ لَنْ یَهْلِکَ یَوْمَ الْقیامَةِ مَنْ أتَی اللهَ بِما أمَرَ بِهِ مِنْ طاعَتِنا وَ موالاتِنا. ذاکَ الْوَجْهُ الَّذی کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ. لَیْسَ مِنّا مَیِّتٌ یَموتُ إلّا خَلَفَهُ عَقِبُهُ مِنْهُ إلَی یَوْمِ الْقیامَةِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
محمد بن حسن الصفار این حدیث را از علی بن محمد الحجال از صالح بن سندی از حسن بن محبوب از مؤمن الطاق از سلام بن مستنیر روایت کرده است که علی بن محمد الحجال و سلام بن مستنیر، از ثقات درجه دو و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی نیز شبیه این حدیث را از کتاب محمد بن عباس بن ماهیار از عبدالله بن همام از عبدالله بن جعفر از ابراهیم بن هاشم از محمد بن خالد از حسن بن محبوب به باقی سند روایت کرده است که البته طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره ۹۹۴۴ مراجعه بفرمایید.
سلام بن مستنیر روایت کرد: «از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله تعالی «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ» سؤال کردم. فرمودند: «قسم به الله! ما وجه او که گفته است، هستیم و زمان قیامت هلاک نخواهد شد کسی که الله را بیاورد به آن‌چه به آن، از اطاعت ما و دوستی ما امر کرده است. آن است وجهی که هر چیزی هلاک می‌شود، مگر وجه او. از ما مرده‌ای نیست که می‌میرد مگر از او به دنبالش جانشینی باشد تا زمان قیامت.»»
