حدیث ۲-۸۲۱۳

(۸۳۱۲-۲) البصائر (ج ۱، ص ۶۶): حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إسْماعیلَ عَنْ مَنْصورٍ عَنْ عَنْ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ لَهُ: «جُعِلْتُ فِداکَ! أخْبِرْنی عَنْ قَوْلِ اللهِ تَعالَی: «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ»». قالَ: «یا فُلانُ! یَهْلِکُ کُلُّ شَیْءٍ وَ یَبْقَی الْوَجْهُ. اللهُ أعْظَمُ مِنْ أنْ یوصَفَ وَ لَکِنْ مَعْناها کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا دینَهُ وَ نَحْنُ الْوَجْهُ الَّذی یُؤْتَی اللهُ مِنْهُ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
محمد بن حسن الصفار این حدیث را از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از محمد بن اسماعیل بن بزیع از منصور بن یونس بزرج از ابوحمزه الثمالی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
این حدیث شباهت بسیاری به حدیث ۸۲۱۸ دارد و این در حالی است که منصور بن یونس بزرج در آن حدیث، به واسطه از ابوحمزه الثمالی روایت کرده است و در این‌جا بی‌واسطه. لذا ممکن است در سند این حدیث، واسطه از قلم افتاده باشد و ممکن است، منصور بن یونس بزرج، این حدیث را یک بار با واسطه از ابوحمزه الثمالی نقل کرده باشد و یک بار هم بدون واسطه از او استماع کرده باشد.

ابوحمزه (الثمالی) از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: «به ایشان عرض کردم: «فدایتان شوم! مرا از کلام الله تعالی: «کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إلّا وَجْهَهُ» خبر کنید.» فرمودند: «ای فلانی! هر چیزی هلاک می‌شود و وجه (او) باقی می‌ماند. الله عظیم‌تر از آن است که وصف شود، بلکه معنای آن (این است که) هر چیزی هلاک شونده است، مگر دین او و ما وجهی هستیم که الله را از آن به دست آوردند.»»