سوره انعام – آیه 137
وَ کَذلِکَ زَیَّنَ لِکَثیرٍ مِنَ الْمُشْرِکینَ قَتْلَ أوْلادِهِمْ شُرَکاؤُهُمْ لِیُرْدوهُمْ وَ لِیَلْبِسوا عَلَیْهِمْ دینَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللّهُ ما فَعَلوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما یَفْتَرونَ (137)
و این‌گونه زینت داد برای کثیری از مشرکان، کشتن فرزندانشان، شریکانشان تا هلاک کنندشان و تا مشتبه کنند بر آنها دینشان را و اگر بخواهد الله، انجام نمی‌دادند آن را، پس وا گذارشان از آنچه دروغ جعل می‌کنند. (137)
بدینسان بسیاری از مشرکان، شریکان [عبادت] شان، کشتن فرزندانشان را برایشان بیاراستند تا هلاکشان کنند و دینشان را برایشان مشوش کنند. اگر خدا میخواست چنین نمیکردند، پس آنها را با دروغهایی که میسازند واگذار. (137)
و این گونه برای بسیاری از مشرکان، بتانشان کشتن فرزندانشان را آراستند، تا هلاکشان کنند و دینشان را بر آنان مشتبه سازند و اگر خدا میخواست چنین نمیکردند. پس ایشان را با آنچه به دروغ میسازند رها کن. (137)
و همانند آن (تقسیم)، برای بیشتر مشرکان، شریکانشان (از بتها و اجنیه) کشتن فرزندانشان را (به عنوان قربانی بتها) آراسته جلوه دادند تا آنها را به هلاکت (معنوی) کشانند و برای اینکه دین (ابراهیمی) آنها را بر آنها مشتبه و مخلوط (به خرافات) سازند. و اگر خدا میخواست (به قهر و اجبار) آن کار را نمیکردند (لکن در سنیت خدا اجبار در عقاید و اعمال نیست)، پس آنها و افترائشان را واگذار (تا آن گاه که مأمور به جهاد شوی). (137)